(bron: wikipedia)New York
John Winston Ono Lennon (geboren als John Winston Lennon), (Liverpool, 9 oktober 1940 – New York, 8 december 1980) was een Britse popmusicus en -componist, vredesactivist en oprichter van de Liverpoolse popgroep The Quarrymen, die na enkele wijzigingen in de bezetting evolueerde tot de wereldwijd succesvolle The Beatles. Samen met Paul McCartney, George Harrison en Ringo Starr had Lennon met deze band niet alleen groot commercieel succes, maar ook een belangrijke en richtinggevende rol in de popmuziek.-... meer
(bron: wikipedia)Melbourne
Crowded House is een band uit Australië. In 1987 werd een grote hit gescoord met "Don't Dream It's Over". Andere bekende songs zijn "Into Temptation", "Weather with You", "Four Seasons in One Day" en "Better Be Home Soon".
Na het uiteenvallen van Split Enz in 1984, de band waar de broers Neil en Tim samen voorman waren, richtte Neil samen met de voormalige drummer van Split Enz Paul Hester in 1985 een nieuwe band op. Binnen de eclectisch-new wave... meer
(bron: wikipedia)John Waite (Lancaster, 4 juli 1952) is een Britse zanger. Hij is vooral bekend door zijn leadzang voor de band The Babys. Bekende nummers van Waite zijn onder andere Isn't Time, Everytime I think of you en Piece Of The Action, (allen met The Babys), Missing you (solo) Time stood still en When I see you smile (met Bad English).
Met The Babys scoorde Waite in Japan, Italië en Duitsland maar vooral ook de Verenigde Staten grote hits. Vooral bekend... meer
(bron: wikipedia)MC Hammer, pseudoniem van Stanley Kirk Burrell (Oakland, 30 maart 1962) is een Amerikaans rapper. Na zijn faillissement heeft hij een programma op een Amerikaanse Baptistenzender. Begin jaren '90 scoorde hij een groot aantal internationale hits, waaronder de nummer 1 hit U Can't Touch This.
MC Hammer groeide op in een wat armere buurt als kind in een religieus gezin dat maar met moeite voldoende geld kon verdienen om eten te kopen. MC Hammer slaagde erin om danser te... meer
Het leven van Anna Mae Bullock (1939) neemt een heel andere wending als ze verliefd wordt op rhythm & blues legende Ike Turner. Hij geeft haar de artiestennaam Tina Turner, waarna hun gezamenlijke rhythm & blues revue in de jaren zestig een enorm succes wordt op de bühne. Platensucces blijft daar aanvankelijk bij achter. Zelfs de hulp van superproducer Phil Spector kan daar niets van veranderen, al wordt de in Amerika geflopte single River Deep Mountain High (1966) in Europa beschouwd als een heuse klassieker. Pas in 1971 is het goed raak met de dynamische CCR-cover Proud Mary. Vijf jaar later gaat het duo, dat een stormachtige en naar verluidt stormachtige relatie heeft, definitief uit elkaar. Het eerste soloalbum van Tina – Private Dancer uit 1983 – wordt een onverwacht megasucces, waarna een uiterst succesvolle solocarrière volgt. In 2000 zet Tina een punt achter haar carrière. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Begin 2009 onderneemt de dan 69-jarige zangeres een nieuwe wereldtournee waarbij ze ook Nederland aandoet.
In de vroege jaren tachtig onderscheidde Marillion zich van de heersende luchtige synthesizerpop met een uiterst serieus, op symfonische rock gebaseerd geluid. Vooral zanger Fish had daarbij een vocale en visuele stijl die sterk deed denken aan Peter Gabriel in zijn Genesis-tijd. Marillion stond daarmee aan de basis van de nieuwe progrock en werd al snel gevolgd door groepen als Pallas, Pendragon en IQ. Ondanks het vertrek van de charismatische Fish wist de groep haar succes te consolideren met nieuwe frontman Steve Hogarth.
Diana Ross (Detroit, 26 maart 1944) werd beroemd als frontvrouw van The Supremes, de succesvolste meidengroep aller tijden. Het trio had aanvankelijk grote moeite om door te breken. Bij hun platenlabel Motown werden ze lange tijd de 'no-hit-Supremes' genoemd. Na de eerste hit Where Did Our Love Go (1964) ging alles in een stroomversnelling. Vijf jaar en ontelbare succesvolle singles later startte Diana Ross een solocarrière. Met Ain't No Mountain High Enough en Reach Out And Touch ging de stroom hits gewoon door. Ook als filmster brak ze door; zo speelde ze Dorothy in de verfilming van The Wiz (1973). In 1980 scoorde ze haar grootste succes met het discoalbum Diana, dat werd geproduceerd door Chic-leden Bernard Edwards en Nile Rodgers en de hits My Old Piano, I'm Coming Out en Upside Down bevat. Diana Ross is dan inmiddels uitgegroeid tot de absolute icoon van de Amerikaanse soul. Met haar platen maakte ze steeds minder indruk maar in haar live optredens bewijst ze zich tot op de dag van vandaag als een begenadigd en all-round entertainer. (MS)
Cliff Richard (echte naam: Harry Webb) moest het Engelse antwoord worden op Elvis, maar het imago van sexy rocker paste de bescheiden zanger niet zo best. Toch boekte hij, samen met zijn begeleidingsgroep The Shadows, veel succes en wordt zijn single Move It (1958) beschouwd als de eerste rock-'n-rollhit van Britse bodem. Vooral in zijn thuisland is Richard een fenomeen, die in zes opeenvolgende decennia hits weet te scoren. De jaren zestig waren met afstand zijn succesvolste periode. In de jaren zeventig profileert Cliff zich, met invloeden uit gospelmuziek, ook steeds meer als een christelijke artiest. Daarnaast viel de zanger op vanwege zijn charitatieve werk en nam hij voor het goede doel een remake op van zijn hit Living Doll, ditmaal met de vier hoofdpersonen uit de comedyserie The Young Ones. In 2009 boekte Richard, inmiddels geridderd als Sir, succes met een reünietournee met The Shadows.
