Alfredo Marcucci zag in 1930 het levenslicht in het kloppend hart van de tango, Buenos Aires. Cafés, nachtclubs, danszalen, patio's, huiskamers, elke hoek van de stad was doordrongen van de klankgeworden melancholie van het Argentijnse volk. In dit milieu kon Marcucci niets anders dan vallen voor de muziek. Al heel jong zat hij met een bandeon op schoot. Op zijn vijftiende werd hij beroepsmuzikant,
… drie jaar eerder dan was toegestaan, maar door het overlijden van zijn vader was hij de man in huis en moest hij de kost verdienen. Hij begon in het orkest van zijn oom Carlos Marcucci. Daarna speelde hij in het wereldvermaarde orkest van Carlos di Sarli, vertrok naar Europa, ontmoette daar de in België residerende folkgroep Los Paraguayos en sloot zich bij hen aan. In de jaren zestig vestigde Marcucci zich in Brussel, trouwde en kreeg kinderen. Omdat hij 's avonds graag bij zijn gezin wilde zijn, besloot hij zijn carrière als musicus eraan te geven. Van 1976 tot 1986 werkte hij in een kunststoffenfabriek in Brussel. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en nog voor zijn vervroegd pensioen stond Marcucci alweer op de planken. Gelukkig maar want deze cd met het Ensemble Piacevole bewijst dat Marcucci een begenadigd bandeonspeler is. Samen spelen ze werken van Piazolla en enkele andere tangocomponisten. (G.O.)_meer
