Paul Van Nevel heeft een bijzondere opname gemaakt, dit keer met de wereldpremière van een selectie madrigalen van Michelangelo Rossi. Deze componist speelde een opmerkelijke rol in de geschiedenis van de klavier-toccata, de opera en het madrigaal. In deze laatste ging hij verder waar Gesualdo was gebleven, want in Rossi’s madrigalen is een ongelooflijke chromatiek te horen. Af en toe ontstaan
… bijna laat-romantische harmonieën, iets dat haast nog onwerkelijker is dan de ‘atonale’ klanken van Gesualdo. Bij Rossi horen we ook regelmatig heel langzame chromatische passages die zijn muziek een veel ‘dromeriger’ sfeer geven dan de hectische madrigalen van Gesualdo. Rossi’s madrigalen worden hier onder Van Nevel absoluut prachtig uitgevoerd: zijn aanpak is bij dramatische muziek als deze meer dan geslaagd. En de zangers van het Huelgas Ensemble zijn natuurlijk van topniveau, zodat je bij het eerste madrigaal op deze cd zeker weet dat het echt de muziek is die zo bizar is – en dat men niet vals zingt… (TC)meer