Cydalise et le chèvre-pied

Tussen de vele bijzondere talenten die in Frankrijk rond 1900 op de voorgrond traden, is Gabriel Pierné (1863-1937) een beetje in de verdrukking gekomen. Hij studeerde eerst in zijn geboorteplaats Metz en vervolgens aan het conservatorium van Parijs, waar hij een klasgenoot was van Debussy. In 1882 won Pierné de Prix de Rome en dat was de aanzet voor een lange en succesvolle carrière als componist… en dirigent. In zijn laatste hoedanigheid zette Pierné zich in voor de nieuwste Franse muziek: verschillende werken van Ravel, Debussy, Milhaud en Honegger werden door hem ten doop gehouden. In zijn componeren hield Pierné zich afzijdig van de meest extreme vernieuwingen, maar hij was geen conservatief. Dat blijkt bijvoorbeeld uit zijn ballet Cydalise et le chèvre-pied, geschreven in 1914-1915, maar pas in 1923 voor het eerst uitgevoerd. De plot van dit ballet draait om mythische figuren als faunen en nymfen en is gesitueerd in de tuinen van Versailles. De partituur is een rijk geschakeerd geheel, waarin Pierné geen middel onbenut heeft gelaten om de karakters van dit ballet een eigen gedaante te geven. Het resultaat is een weelderig, afwisselend en ontegenzeggelijk fraai stuk. Het is echter allemaal wel heel erg duidelijk afgekeken van Ravels Daphnis et Chloë uit 1913, zonder het origineel, ondanks alle pracht van Pierné's orkestratie, te kunnen overtreffen. Desalniettemin is het volkomen terecht dat er aandacht wordt besteed aan de muziek van Pierné, zeker wanneer dat gebeurt met fraaie opnames als deze van het Orchestre Philharmonique du Luxembourg onder leiding van David Shallon. (JvG)_meer