24 preludes and fugues, op.87

Bach veroverde rond 1722 een complete wereld met zijn Wohltemperierte Klavier, met 24 preludes en fuga’s in alle toen denkbare toonsoorten. In de jaren 1740 volgde zelfs een tweede boek. Ruim twee eeuwen later trad Sjostakovitsj in Bachs voetsporen met eveneens 24 Preludes en fuga’s (1950-51). Zijn wereld was echter die van een kluizenaar, beknot door de terreur van Stalin. Sjostakovitsj was… allerminst in de positie om een wereld te veroveren. Hij had echter wel een wereld te verkennen, namelijk die van zijn eigen innerlijk. Vandaar ook dat sarcasme en ironie hier niet ontbreken, ondanks de overheersende emoties van afzondering en bespiegeling. In de woorden van Hannes Minnaar: ‘Ik kan me voorstellen dat Das Wohltemperierte Klavier in deze moeilijke periode voor Sjostakovitsj een toevluchtsoord was. (...) Zo kon hij zichzelf misschien overeind houden.’ Lange tijd gold Tatiana Nikolayeva op deze cd als de ideale vertolker. Zij was de pianist geweest die Sjostakovitsj destijds voor deze muziek in gedachten had. Daarna volgden andere grootheden, variërend van Keith Jarrett, op deze cd, tot Igor Levit hier. Nederlandse toetsenisten bleven achter, de orgelversie van Michiel Ras uitgezonderd. Alleen al daarom is deze deze puntgave uitvoering van Hannes Minnaar welkom. (HJ)meer