Ben van Oosten heeft een grote staat van dienst met betrekking tot de Franse symfonische orgelmuziek. De symfonieën van Guilmant, Widor en Vierne nam hij integraal op. Aan Widor wijdde hij zelfs een lijvige biografie. De muziek op deze cd bevindt zich echter in de schaduw van de symfonische bouwwerken (waartoe uiteraard ook, en zelfs in de eerste plaats, de Pièces en Chorals van Franck behoren).
Qua populariteit doet de muziek van Pierné, Gigout, Dubois en Boëllmann niet onder voor die van de eerder genoemde Parijzenaars. Veel orgelliefhebbers kennen deze muziek van de populaire Hollandse orgelbespelingen van Feike Asma, Piet van Egmond, etc.. Het orgel van deze cd laat echter een meer authentiek geluid horen, ook al gaat het hier niet om een instrument uit de werkplaats van Cavaillé-Coll. Het orgel uit 1912 van vader en zoon Stahlhuth laat een synthese horen tussen de toenmalige Duitse, Franse en Engelse orgelbouw. Een dergelijke synthese werd in die jaren door Albert Schweitzer (leerling van Widor) bepleit. (HJ)meer
