Gypsy jazz is een aan swing verwante jazzstijl, oorspronkelijk gespeeld door zigeuners. Gitarist Django Reinhardt wordt meestal gezien als de grondlegger van de gypsy jazz. In het Parijs van de jaren dertig ontwikkelde hij deze stijl door donkere chromatische zigeunermelodieën (afkomstig van musette-ensembles) te combineren met de articulatie en timing van de swing. Gypsy jazz wordt, net als andere gypsy muziek, meestal doorgegeven van generatie op generatie in een mondelinge traditie. De meeste gypsy muzikanten kunnen dan ook geen noten lezen. De belangrijkste solo-instrumenten in de gypsy jazz zijn de gitaar en viool, maar ook accordeon en klarinet worden wel gebruikt. De functie van het drumstel wordt vrijwel altijd overgenomen door de 'rhythm guitar' die speelt in een percussieve stijl die bekend staat als ‘la pompe’. Een contrabas levert de harmonische basis. Django Reinhardt’s bekendste groep was het Quintette du Hot Club de France, met onder meer violist Stephane Grappelli. Daarom is gypsy jazz ook bekend onder de naam Hot Club (de France). Ook de term manouche jazz wordt wel gebruikt.
Argentijnse dansmuziek. Tango in de vorm zoals wij die kennen ontstond aan het eind van de negentiende eeuw in de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires en in mindere mate in Montevideo, de hoofdstad van Uruguay. Over wat daar aan vooraf was gegaan is weinig bekend. In het algemeen wordt aangenomen dat Afrikaanse (candombe), Europese (polka, flamenco) en Latijns-Amerikaanse (habanera, milonga) dansmuziek samen een nieuw geluid vormden, waarop aan beide kanten van de Rio de la Plata gedanst werd. Eerst alleen in de achterbuurten, later ook door rijke jongemannen. Ook in Europa, met Parijs als centrum, wordt de sensuele dans enthousiast onthaald. Tangozanger Carlos Gardel groeit uit tot een wereldster. In de tweede helft van de twintigste eeuw is Astor Piazolla de bekendste tango-artiest. Deze componist en bandoneonist verwerkte invloeden uit de jazz en klassieke muziek in de Argentijnse dansmuziek. Ook na de eeuwwisseling blijft de tango zich ontwikkelen, als Gotan Project de tango in een lounge-jasje steekt. In Nederland ontstaat een tango-rage als bandoneonist Carel Kraayenhof op het huwelijk tussen prins Willem-Alexander en de Argentijnse Maxima Piazolla's Adios Nonino speelt. Voor zijn werk ontving Kraayenhof een belangrijke Argentijnse onderscheiding.
