Dolfje weerwolfje : Een musical voor het hele gezin

Het kinderlied kent een lange traditie die eeuwen teruggaat. Oude volksdeuntjes, met eenvoudige teksten en melodieën, worden sinds mensenheugenis van ouder op kind overgedragen. De liedjes worden thuis, in de klas en op straat gezongen, bij feesten en vieringen, voor het slapen gaan en bij spelletjes. Hoewel die mondelinge overlevering nog steeds bestaat, heeft de radio en vooral de televisie die rol sinds de jaren 1970 deels overgenomen. Kindermuziek wordt dan gekoppeld aan kindertelevisieseries, zoals Kunt U Mij De Weg Naar Hamelen Vertellen Meneer? en Oebele. Ook educatieve programma’s als Sesamstraat en Het Klokhuis zijn productief in het maken van nieuwe kindermuziek. Jonge kinderen hebben zo al vroeg hun eigen idolen. Latere trends zijn kindermuziek door popgroepen (V.O.F. de Kunst), kinderhouse (Irene Moors & De Smurfen), kinderwereldmuziek (Samba Salad) en zelfs opera voor kinderen (Frank Groothof).

Het musicalgenre is een theatervorm die muziek, liederen, gesproken tekst en dans combineert. Voorlopers van de musical waren klassieke genres als komische opera's en operettes; maar ook volksvermaak als variété, burleske en ‘minstrel shows'. Aanvankelijk was een Amerikaanse musical niet veel meer dan een revue met grappige sketches en losstaande liedjes. Show Boat (1927) was de eerste hoogwaardige musical. Het zette de standaard voor latere musicals en bewees dat het genre ook serieuze onderwerpen aankon. Naast theaterproducties ontstond een gigantische filmindustrie die talrijke musicalfilms maakte: zoals de muziek- en dansfilms met sterren als Fred Astaire, Ginger Rogers en Gene Kelly. In de jaren zestig waren het Annie M. G. Schmidt en Harry Bannink die voor het eerst een originele (niet-vertaalde) Nederlandse musical schreven (Heerlijk Duurt Het Langst). Toch duurde het nog decennia totdat er – mede door pionierswerk van Joop van den Ende en (later) Albert Verlinde - ook in Nederland een bloeiende musicalcultuur ontstond.