(bron: wikipedia)Larry Coryell (Galveston, 2 april 1943 – New York, 19 februari 2017) was een Amerikaans fusiongitarist.Coryell was een van de grootste meesters op jazzgitaar. Hij nam meer dan 70 albums op in de afgelopen 35 jaar als bandleider en...
meer
(bron: wikipedia)Grover Washington Jr. (Buffalo (New York), 12 december 1943 - New York City, 17 december 1999) was een Amerikaanse jazz-funk / soul-saxofonist.
Washington kwam uit een muzikale familie: zijn moeder zong in kerkkoren en zijn vader verzamelde jazzplaten en speelde saxofoon, een broer was organist in de kerk, en zijn jongste broer, Darryl, speelde drums, deze zou later ook in de professionele muziekwereld terechtkomen. Toen Washington 10 jaar was kreeg hij een saxofoon van zijn vader. De liefde voor de... meer
Als hét fotomodel van de cooljazz in jaren vijftig was Chet Baker een tijdlang het icoon van de sensitieve subcultuur van dat decennium. Maar in plaats van de ladder van beroemdheid te bestijgen bleef hij een outsider, de belangrijkste onder de ’beautiful losers’. De daaropvolgende dertig jaar verscheen hij in en uit de schijnwerpers door briljante momenten af te wisselen met fysieke aftakeling en persoonlijke misère. Nadat zijn tanden uit zijn mond werden geslagen bij een drugsgerelateerde vechtpartij, stopte hij lange tijd met spelen. Toen hij eindelijk zijn comeback maakte, bleek hij een nog steeds krachtige, maar rusteloze geestverschijning. In 1987 verscheen de met gejuich ontvangen Baker-documentaire Let’s Get Lost, maar een jaar later, onder invloed van drugs, viel Baker uit het raam van een Amsterdams hotel en stierf een dood die net zo tragisch was als zijn door genialiteit gekenmerkte leven.
(bron: wikipedia)James Stanley Hall (Buffalo (New York), 4 december 1930 – New York City, 10 december 2013) was een Amerikaanse jazzgitarist, componist en arrangeur. Hij was een virtuoos op de elektrische gitaar. Tijdens zijn lange carrière speelde hij met grote namen uit de jazz, waaronder zangeres Ella Fitzgerald, pianist Bill Evans, saxofonist/klarinettist Jimmy Giuffre, pianist Michel Petrucciani, en collega-gitaristen Pat Metheny, Bill Frisell en John Scofield. Hij bleef actief tot kort voor zijn dood.
Hall groeide op in Cleveland. Hij begon... meer
(bron: wikipedia)Branford Marsalis (Breaux Bridge (Louisiana), 26 augustus 1960) is een Amerikaanse jazz- en klassieke saxofonist.
Marsalis begon zijn professionele carrière in het begin van de jaren 80, en speelde in die jaren bij de bigband van Art Blakey, bij Clark Terry en bij Blakeys Jazz Messengers. Vanaf 1982 tot en met 1985 speelde hij in de groep van zijn jongere broer Wynton, om daarna in de begeleidingsband van Sting te gaan spelen. Zo is hij te horen op diens plaat... meer
Vanaf 2003 werd Gilberto Gil (1942) letterlijk de culturele ambassadeur van Brazilië toen hij werkte als minister van Cultuur. Daarvoor had Gil er al een dertigjarige staat van dienst op zitten als gewaardeerd muzikant. In Gil’s muziek is plaats voor invloeden uit samba, sixtiesrock, reggae, folk en vooral de volksmuziek van Bahia, de provincie van Brazilië waar hij opgroeide.
Al tijdens zijn leven (1923 – 2000) was Tito Puente een legende. De percussionist werd bekend als bandleider die het geluid van Spanish Harlem bepaalde. Vanaf de jaren vijftig was het mede door Puente’s werk dat stijlen als mambo en cha-cha-cha bij een groter (en blank) publiek bekend werden. In zijn later leven speelde Puente ook een belangrijke rol in de latin jazz en salsa. Santana scoorde een grote hit met zijn Oye Como Va. De veteraan werd niet alleen onderscheiden op zijn muzikale merites (met verschillende Grammy’s) maar ook als militair. Puente vocht tijdens de Tweede Wereldoorlog mee in negen veldslagen.
Trompettist John Birks “Dizzy” Gillespie was een van de grondleggers van de bebop. Gillespie (1937, Cheraw, South Carolina) speelde trompet in bigbands van achtereenvolgens Teddy Hill en Cab Calloway. In nachtelijke jamsessies in Minton's Playhouse in New York overschreed hij samen met gelijkgestemden als saxofonist Charlie Parker, pianist Thelonious Monk en drummer Kenny Clarke de grenzen van de swing door te experimenteren met harmonische vernieuwingen, complexe thema’s, hoge tempo’s en verrassende ritmische accenten. Gillespie, tegelijkertijd de leidende theoreticus en grootste entertainer van de bebop, leidde eigen combo’s en een bebopbigband. Hij voegde meer en meer Afro-Cubaanse elementen toe aan de bebop en werd zo een wegbereider voor de latin jazz. Zijn karakteristieke verschijning met schuin omhoog gebogen trompet en enorm uitpuilende wangen deden haast vergeten dat hij een virtuoos trompettist was.
