Het debuut van het Britse King Crimson zet in 1969 de standaard voor progressive rock en combineert op virtuoze wijze rock met symfonische elementen, (free)jazz en poëtische folk.
Instrumentaria van virtuoze toetsenisten als Keith Emerson (Emerson, Lake & Palmer) en Rick Wakeman (Yes) lijken wel cockpits van ruimteschepen. Daarnaast bewerken en schrijven zij hele orkestwerken.
Vooral in Engeland floreert prog in vele vormen. Zoals de meer op jazzrock en dwarse pop geënte Canterbury rock. Binnen de naar deze universiteitsstad vernoemde stijl is er zelfs ruimte voor humor.
Meer nog dan in Amerika ontstaan ook op het Europese continent bijzondere en eigenzinnige progbands, zoals het Franse Magma, het Italiaanse PFM en het Nederlandse Supersister.
De Britse supergroep Pink Floyd kent een eigen status. Met de wrange en kil-bombastische rockopera The Wall geven zij in 1979 de tanende progrock nieuwe impulsen.
Na een sluimerend bestaan beleeft prog een heropleving. Zo mengt het zich met metal (Opeth, Dream Theater, Porcupine Tree). Het in de jaren 90 ontstane Amerikaanse Spock’s Beard is hierin een pionier.
Op 4 februari 2015 vierde Robert Jan Stipszijn 65e verjaardag. Daarom is deze aflevering van ‘Van eigen bodem’ meer
Hoewel hij heeft samengewerkt met een aantal van de invloedrijkste rockbands ooit, is zijn naam een stuk minder bekend dan die… meer
Het album 666 (1972) van Aphrodite’s Child ontbreekt in geen enkele lijst van klassieke progalbums uit de jaren 70 en wordt… meer
Op 10 oktober is het Landelijke Dag Psychische Gezondheid. Een noodzakelijke dag waarop men de aandacht wil vestigen op het… meer
De meeste muziekstijlen die we in ‘Muzikale wereldreis’ behandelen zijn geworteld in traditie. Maar hoe zou muziek klinken… meer