Symphony no.4 in A, op.90, "Italian"

De Nederlandse blokfluitist en dirigent Frans Brüggen was een wegbereider van de historische uitvoeringspraktijk en betekende ook veel voor de ontwikkeling van blokfluitmuziek.De Amsterdammer voltooide in eigen stad een conservatoriumstudie dwarsfluit en blokfluit en een studie musicologie aan de Universiteit van Amsterdam. Als 21-jarige jongeman werd hij in 1955 aangesteld als docent blokfluit op het Haagse Koninklijk Conservatorium. Daar richtte hij in 1969 de afdeling voor de historische uitvoeringspraktijk op. Samen met Nikolaus Harnoncourt en Gustav Leonhardt behoorde Brüggen tot de eerste generatie musici van de oude muziekbeweging, die muziek uitvoerde op (exacte kopieën van) instrumenten uit de tijd waarin die muziek is gecomponeerd.Als jongeman wist hij met zijn knappe uiterlijk, nonchalante houding maar bovenal virtuoze spel het imago van blokfluit als kinderinstrument af te schudden en hij stimuleerde hedendaagse componisten om werken te schrijven voor dit instrument. Met klavecinist Gustav Leonhardt en cellist Anner Bylsmabracht Brüggen albums met barokmuziek van Bach, Telemann, Händel en Corelli.In de jaren zeventig verlegde hij steeds meer zijn aandacht naar dirigeren. In 1981 richtte hij samen met musicoloog Sieuwert Verster het Orkest van de 18e eeuw op, dat op een zo authentiek mogelijke manier werken uitvoerde uit de periode barok en klassiek. Met dit orkest nam Brüggen muziek op van ondermeer Bach, Haydn, Mozart, Beethoven, Mendelssohn en Schubert.In 2010 werd het orkest onderscheiden met de oeuvreprijs van het Prins Bernhard Cultuurfonds en Brüggen zelf werd in 2012 in het zonnetje gezet: hij ontving toen de Oeuvreprijs Edison Klassiek als dank voor zijn enorme oeuvre en buitengewone verdiensten voor de Nederlandse muziek. meer