(bron: wikipedia)The Go-Go's is een Amerikaanse popgroep uit Los Angeles. De groep was actief van 1978 tot 1985 en kwam in 1990 weer bij elkaar. The Go-Go's treden nog steeds op, zij het onregelmatig. In Europa kreeg de groep nauwelijks voet...
meer
Met zijn ruw fluwelen, laconieke stemgeluid, rudimentaire gitaarspel en stemmige songs was J.J. Cale in de jaren zeventig de belangrijkste architect van een geluid wat later benoemd zou worden als de Tulsa sound, naar zijn thuishaven in Oklahoma. Zijn laid back mix van country, blues en rock ‘n’ roll was van grote invloed op Eric Clapton, die meer dan eens hits behaalde met Cale's songs. Velen, van de Britse rockers Gomez tot de Amerikaanse jamband Widespread Panic, zijn schatplichtig aan Cale maar weten zelden het niveau te halen van de solo-albums van deze bescheiden legende. Helaas verschijnen deze nog maar sporadisch en lijkt hij vandaag de dag al van een prepensioen te genieten.
Deze groep uit Athens creëerde eigenhandig hét geluid van de jaren tachtig, met een mix van het typerende ritme van The Velvet Underground, het jengelende Rickenbacker-gitaarspel van The Byrds en hun eigen charismatisch vage zang. Veel bands volgden hun voorbeeld. Maar zelfs toen het R.E.M.-geluid de norm werd binnen het lucratieve “alternative rock”-genre weigerde de groep stil te blijven staan. De band bleef veranderen en zich ontwikkelen, zonder ooit hun undergroundprincipes los te laten. Op de één of andere manier werden ze in de loop der tijd supersterren, maar ook dit veranderde hun overgave aan hun muziek niet. In 1997 verliet drummer Bill Berry de groep, maar Michael Stipe, Peter Buck en Mike Mills bleven volharden, ondanks zijn afwezigheid. In september 2011 werd de band opgeheven..
Eén van de reuzen in de Britse progrock, vooral populair aan het begin van de jaren zeventig. De groep werd in 1968 opgericht in Blackpool door de Schotse zanger/dwarsfluitist Ian Anderson. De groep, door haar fans liefkozend ‘Tull’ genoemd, viel op door de stevige invloeden uit Engelse en Keltische volksmuziek. Ook wanneer progrock minder populair wordt, blijft Jethro Tull een graag geziene gast op internationale podia. Niet in de laatste plaats door de sterke liveshows met Anderson als troef, die vaak fluit speelt staande op één been. De groep verbaast in 1990 vriend en vijand door een Grammy Award voor beste ‘heavy metal act’ te winnen, ten koste van Metallica. Jethro Tull reageert met de voor hun kenmerkende humor op de daaropvolgende consternatie. Ze plaatsen in een Engels tijdschrift een paginagrote advertentie met de tekst: ‘The flute is a (heavy) metal instrument’.
Net als The Band liet Neil Young zijn Canadese wortels achter zich. Hij creëerde een geluid dat was geworteld in Amerikaanse folk en country en mixte dat met visionaire, poëtische rock, in Buffalo Springfield en op zijn soloalbums. Hij speelde de rol van het cruciale ‘vierde wiel aan de wagen’ in Crosby, Stills, Nash & Young, maar bleek uiteindelijk te individualistisch om binnen een groepsdemocratie te functioneren. Het gruizige, elektrische geweld in zijn werk met Crazy Horse staat in contrast met Youngs meer op folk en blues gebaseerde werk. Het bleek een sleutelinvloed te zijn op het grungegeluid van Seattle en Young nam zelfs een livealbum op met Pearl Jam als zijn begeleidingsband. Door de jaren heen heeft hij altijd zijn rusteloze muze gevolgd, van rockabilly tot synthipop tot big band blues, maar hij bleef altijd klinken als Neil Young.
