Toen rock-n’-rollpionier Ike Turner de jonge Ann Bullock voor het eerst hoorde zingen, sloeg hij steil achterover. Hij besloot zijn band in dienst te zetten van deze explosieve zangeres met wie hij ook trouwde. Door jarenlang avond aan avond op te treden met The Ike & Tina Turner Revue groeide de groep uit tot een weergaloze liveband die elk publiek plat wist te spelen met hun opwindende soul en strakke rhythm & blues. Nadat de band het voorprogramma verzorgde van de eerste Amerikaanse stadiontoernee van de Rolling Stones (1969) werd de groep ook geliefd onder blanke rockfans. In 1976 stapte Tina uit de groep, mede vanwege de jarenlange mishandelingen van Ike. Het stel scheidde in 1978 formeel. Beiden gingen solo verder. Tina groeide uit tot één van de absolute supersterren van de jaren tachtig, maar Ike wist met zijn solocarrière de glorie van weleer nooit meer te benaderen.
(bron: wikipedia)The Marvelettes was een Amerikaanse meidengroep uit Detroit, Michigan. Ze maakten deel uit van de Motownfamilie en waren de eersten bij het label die een #1 hit scoorden. Ze waren ook de voorbeeldgroep voor latere succesvolle meidengroepen als Martha & The Vandellas en The Supremes. In 2004 werd de groep geïntroduceerd in de Vocal Group Hall of Fame
De basis voor de Marvelettes werd gelegd toen Gladys Horton voor een talentenjacht op haar school een zanggroep vormde met Katherine Anderson,... meer
(bron: wikipedia)Davis Eli Ruffin (Whynot, Mississippi, 18 januari 1941 - Philadelphia, Pennsylvania, 1 juni 1991), bekend als David Ruffin, was een Amerikaanse soulzanger. Het meest bekend werd hij als lid en leadzanger van The Temptations van 1964 tot 1968 en later opnieuw in 1982.
Davis Eli Ruffin werd op 18 januari 1941 geboren in Mississippi. Het dorpje Whynot ligt in Lauderdale County. Tijdens zijn jeugd zong hij al. Het gezin, waarvan ook zijn broer Jimmy Ruffin deel uitmaakte, trok rond als... meer
Er bestaan maar weinig muzikanten in de moderne popmuziek die werkelijk ‘geniaal’ kunnen worden genoemd, maar in het geval van Ray Charles is deze typering terecht. Zijn oorspronkelijke manier van zingen, met invloeden uit zowel gospel als popmuziek, heeft nadien talloze grote zangers geïnspireerd. In zijn lange, productieve carrière als platenartiest, die begon in 1949, was Charles misschien wel de beste vertolker van popmuziek van na de oorlog. Als begaafd pianist, songwriter en vocalist werd hij een meester in iedere stijl die hij aanpakte, zoals rhythm-and-blues, country, blues en soul. De man die onuitwisbare rhythm-and-bluesklassiekers schreef als I Got A Woman en What’d I Say overleed in 2004 als een meervoudig legende. Datzelfde jaar zorgde een opvallende acteerprestatie van Jamie Foxx, in de biografische film Ray, voor een waardig cineastisch eerbetoon.
Soulzanger Percy Sledge is vooral bekend van het lied When A Man Loves A Woman waarmee hij twee keer (in 1966 en 1987) een grote hit scoorde. Andere bekende nummers van Sledge waren Time To Know Her en My Special Prayer. Sledge was, samen met Otis Redding en Wilson Pickett, één van de belangrijkste stemmen van de ‘Southern soul’. Sledge’s hoogtijdagen lagen tussen 1966 en 1975. Daarna nam hij weinig albums op. Na een lange periode zonder albums bracht Sledge in 1994 een comebackalbum (Blue Night) uit . Ook verscheen er in 2010 nog een bluesalbum. Sledge overleed op 14 april 2015 in zijn woning in Baton Rouge, Louisiana aan leverkanker.
De Amerikaanse zanger Solomon Burke is een ware soullegende. Zijn pioniersrol in de soulmuziek is moeilijk te overschatten. Daarnaast was Burke, als begrafenisondernemer, predikant van een eigen kerk en met zijn opvallende podiumverschijning ook nog eens een bijzonder interessant figuur. Sinds een radiodeejay hem kroonde tot King Of Rock & Soul, trad Burke steevast op in een mantel met een kroon op. Toen hij te zwaarlijvig werd om nog staande op te treden, liet hij een troon op het podium installeren. Zijn carrière gaat terug tot het begin van de jaren zestig, toen Burke legendarische opnamen maakte voor het Atlantic-label. Als eerste zwarte artiest waagde hij zich toen aan countryrepertoire. Dat deed hij zo overtuigend dat hij na het scoren van een countryhit geboekt werd door de Ku Klux Klan. Op het podium vocht hij amusante verbale vetes uit met die andere soulzanger met koninklijke aspiraties: James Brown. Vanaf de jaren zeventig werd de zanger steeds minder succesvol en werden eerdergenoemde nevenactiviteiten steeds belangrijker. In 2002 bracht hij zijn comebackalbum Don't Give Up On Me uit. Deze cd, waarop hij liedjes zong die voor hem werden geschreven door onder anderen Elvis Costello, Tom Waits en Brian Wilson, werd erg goed ontvangen door zowel pers als publiek en bracht Solomon Burke weer volop in de belangstelling. Vlak voor een concert met De Dijk, waarmee hij een album opnam, kwam Burke te overlijden. Hij werd 70 jaar.
