Haar vader is straatacrobaat terwijl haar alcoholistische moeder soms haar geld verdient in de prostitutie. Ze wordt geboren in een van de armste wijken van Parijs, maar groeit uit tot de beroemdste zangeres van het Franse chanson, Edith Piaf. Haar stem met het sterke vibrato, haar compromisloze en gepassioneerde zangstijl zijn direct herkenbaar. Piaf zingt over het keiharde leven op straat: over armoede, overleven, seks en liefde. Ze verslijt een reeks minnaars, verliest een geliefde bij een vliegtuigongeluk, overleeft een paar auto-ongelukken, raakt verslaafd aan alcohol en morfine en bezoekt afkickklinieken. Maar ondanks alles zingt de ex-straatzangeres onvermoeibaar door, maakt succesvolle tournees en scoort in de loop van 27 jaar wereldberoemde hits als: La Vie En Rose, L’Hymne A L’Amour, Milord en Non, Je Ne Regrette Rien. Edith Piaf sterft in 1963 aan kanker, 47 jaar oud. Tijdens haar leven steunt Edith Piaf vele andere zangers en componisten in hun carrière, onder wie Yves Montand, Georges Moustaki en Charles Aznavour. (CP)
Zangeres / actrice die opgroeide in ‘het vak’, want haar moeder én grootmoeder waren beiden ook zangeres. Op haar achttiende begon ze in het ABC-Cabaret van Wim Kan en Corry Vonk. Arean speelde mee in diverse musicals en televisieseries en scoorde in 1977 een grote hit met het pessimistische Vluchten Kan Niet Meer, een duet met Frans Halsema. In 1993 wint ze een Gouden Harp en een jaar later ook een Edison. In latere jaren speelt ze in de musicals Chicago (1999) en Foxtrot (2001) en de populaire tv-serie ’t Schaap Met De Vijf Pooten.
De Nijmeegse troubadour Frank Boeijen scoort eind jaren tachtig, op het hoogtepunt van de eerste Nederlandstalige golf, met zijn Frank Boeijen Groep een reeks puike hits, die zich onderscheidden door een poëtische inslag en een hoog maatschappelijk bewustzijn. Vooral Zwart Wit (over de gewelddadige dood van Kerwin Duinmeijer) en Kronenburg Park (over prostitutie) snijden voor popmuziek ongebruikelijke onderwerpen aan, en behoren tot de absolute klassiekers van de Nederpop. Na het uiteengaan van zijn band ontwikkelt Boeijen zich langzaam verder als soloartiest, en wordt een graag geziene gast in de Nederlandse theaters. Zijn profiel dreigt dan wat te verbleken. Zijn invloed op de Nederpop is onomstreden, zo drukte hij onmiskenbaar een stempel op het werk van een groep als Bløf.
Fréderique Spigt is een typisch Rotterdamse zangeres, stoer en kwetsbaar tegelijk. Als frontvrouw van I've Got The Bullets proefde ze even aan het succes maar deze powerrockband was geen lang leven beschoren, ondanks het bereiken van de finale van De Grote Prijs Van Nederland. Ook de opvolger, het meer ingetogen A Girl Called Johnny, redt het niet. Spigt is echter zo'n persoonlijkheid die steeds weer een nieuwe uitlaatklep vindt voor haar talent. Ze werkt een tijdje voor praatradio, alvorens vrij onverwacht over te stappen op Nederlandstalig repertoire. Het door Huub van der Lubbe geschreven Mij Hart Kan Dat Niet Aan, een inzending voor het Nationaal Songfestival van 1998, betekent haar doorbraak naar een groot publiek, dat haar blijft volgen ook als ze steeds vaker de intimiteit van de theaters opzoekt.
Er zijn maar weinig Nederlandse artiesten die meer charisma en energie in huis hadden dan Ramses Shaffy (1933–2009). De levenslustige liedjes die hij met zijn cabaret Shaffy Chantant zong, verwoordden het lentegevoel van de jaren zestig. De theatrale zanger / schrijver / acteur kende ook een aantal dieptepunten in zijn leven zoals zijn alcoholverslaving en een faillissement in 1970. Dat schreef hij overtuigend van zich af met nummers als We Leven Nog en Laat Me. Vanaf de jaren negentig trok Ramses zich terug uit het openbare leven, maar zijn invloed liet zich nog altijd gelden. Bekende artiesten als Maarten van Rozendaal en De Dijk zijn hoorbaar beïnvloed door Ramses.
's Werelds bekendste Franse chansonnier wordt in 1924 in Parijs geboren als Shahnour Varenagh Aznavourian, een zoon van Armeense immigranten. Al jong betreedt Charles Aznavour de wereld van de film, het theater en de nachtclubs, waar hij spoedig enige erkenning geniet als liedjesschrijver. Maurice Chevalier en Edith Piaf zingen werken van hem en stimuleren de jongeman om zelf te gaan zingen. De Fransen lopen echter niet direct warm voor de levensgenieter en ook zijn acteercarrière wil niet vlotten. Pas eind jaren vijftig keert het tij. Hij is vervolgens te zien in films als Tirez Sur Le Pianiste en Die Blechtrommel en verschijnt op het podium naast grootheden als Frank Sinatra en Liza Minnelli. Met Franstalige en Engelstalige hits als La Mamma, The Old Fashioned Way en She kan Aznavour terugkijken op een lange en uiterst vruchtbare carrière. (CP)
(bron: wikipedia)Huub van der Lubbe (Amsterdam, 3 april 1953) is een Nederlands acteur, dichter en zanger van de popgroep De Dijk.
In 1981 formeerden Van der Lubbe, broer Hans, Jan Robijns, Arthur Ebeling en Christan Muiser de band "Big Shot and his Rocking Guns". In 1985 verscheen van deze band een lp onder dezelfde naam vol met Engelstalige rock-'n-rollnummers, deels zelf geschreven, deels covers. In 1996 traden ze nog eenmaal op in Amsterdam. Tegelijkertijd begonnen Huub en Hans samen met Pim... meer
Kleinkunstenaar Stef Bos maakt zich onsterfelijk met het liedje Papa uit 1991, dat menig vader en zoon een brok in de keel heeft bezorgd. Daarvoor is hij al enige tijd werkzaam als liedjesschrijver, vooral in Vlaanderen. Dat is ook het land dat hem als eerste omarmt, maar Nederland gaat uiteindelijk ook overstag. Toch blijft Bos een buitenbeentje in het Nederlandse theatercircuit. Liever slaat hij zijn vleugels uit, bij voorkeur naar Zuid-Afrika, waar hij vele muzikale rondreizen maakt en samenwerkt met lokale artiesten. Als in 2004 zijn eerste bundel met liedteksten verschijnt (Gebroken Zinnen), wordt er ook een Zuid-Afrikaanse versie op de markt gebracht. Hetzelfde gebeurt met zijn platen. Door Stefs betrokkenheid vindt de muziek van Zuid-Afrikaanse artiesten als Amanda Strydom en Johannes Kerkorrel ook voorzichtig weerklank in Nederland.
Met De Schreeuw Van De Leeuw is tv-presentator Paul de Leeuw vanaf 1990 één van de meest controversiële figuren van Nederland. Zijn scherpe humor, waarmee hij graag heilige huisjes omtrapt, verdeelt het Nederlandse tv-publiek. De Leeuw blijkt al snel meer dan een schreeuwlelijk. Hij speelt sterke rollen in musicals en films. Zijn gevoelige kant komt naar boven in zijn luisterliedjes. Vanaf 1991 brengt De Leeuw elk jaar een cd uit. Meestal kiest hij voor het luisterlied, maar soms ook voor een vrolijke meezinger. Met Ik Wil Niet Dat Je Liegt, Vlieg Met Me Mee en 'K Heb Je Lief scoorde hij grote hits. De Leeuw zingt ook graag duetten, o.a. met Ruth Jacott, André Hazes en Jan Smit.
