Toen Angélique Kidjo (1960) als klein meisje in het West-Afrikaanse land Benin voor het eerst in haar leven de muziek van James Brown hoorde, droomde ze direct van een carrière als zangeres. Ze kon niet weten dat ze twintig jaar later in Parijs zou wonen en daar al snel bekend stond als de beste en bekendste zangeres van haar land. In 1991 tekende ze bij Island Records waarvoor ze een paar sterke albums opnam. Kidjo toont een ruime blik als zangeres en ze injecteert haar funky afrobeat met invloeden uit rock, gospel, latin, r&b en Caribische muziek. De in New York wonende zangeres is een ware kosmopoliet die in vier verschillende talen zingt. Daarnaast werkt de zangeres als ambassadeur voor UNICEF.
meer
Youssou N’Dour is één van de absolute supersterren van Afrika. Wellicht was hij zich op jonge leeftijd al bewust van zijn toekomst want vanaf 1979 leidde hij Les Super Étoiles de Dakar (Supersterren van Dakar). Die groep was de pionier van de mbalax, de stadsmuziek van Senegal. De combinatie van pop, jazz, Cubaanse ritmes en West-Afrikaanse zang blijkt een winnende en de groep treedt veel op, uiteindelijk ook in Europa. De groeiende Westerse interesse in Afrikaanse pop zorgt ervoor dat N’Dour in 1986 een duet mag zingen op Peter Gabriel’s album So. Vanaf 1990 worden N’Dours soloalbums wereldwijd uitgebracht en ook goed ontvangen. Een duet met Neneh Cherry, 7 Seconds, wordt een hit in 1994 en luidt de definitieve doorbraak van de zanger in. N’Dour zet zich daarnaast in voor veel goede doelen.
Al in 1964 zette Joseph Shambalala het koor Ladysmith Black Mambazo op. De groep legde zich toe op het vertolken van de isiscathamaiya, een vocale traditie van de Zuid-Afrikaanse Zulu. De groep groeit al snel uit tot het beste koor in haar soort en vanaf het midden van de jaren zeventig treedt de groep ook in het buitenland op. De grote doorbraak komt wanneer Ladysmith Black Mambazo meezingt op het uiterst succesvolle Graceland (1986) van Paul Simon. Shaka Zulu, het album wat een jaar hierna verscheen, behoort tot de beste van de groep.
Zanger, tekstschrijver en multi-instrumentalist Tito Paris (1963-) kwam uit een muzikale familie die woonde in Mindelo (São Vicente). Paris en zijn gitaar waren onafscheidelijke maatjes. Hij speelde ook graag samen met zijn neef Bau, die op zijn beurt later beroemd zou worden op de cavaquinho. De multi-instrumentalist op piano, cavaquinho, drums en elektrische basgitaar deed in de nachtclubs en café's in Mindelo veel ervaring op bij gerenommeerde musici als klarinettist Luis Morais en pianist Chico Serra. Op verzoek van Bana emigreerde Paris op negentienjarige leeftijd naar Lissabon en speelde vier jaar lang basgitaar in Bana's band Voz de Cabo Verde. Hij ontpopte zich tot een veelgevraagde begeleider in Kaapverdiaanse en Portugese kringen. Zijn instrumentale debuutalbum Fidjo Maguado (1985) toonde zijn meesterschap als gitarist. Paris vormde een eigen band en de albums Dança Mi Criola (1994) en Graça de Tchega (1996) maakten hem internationaal bekend. Net als Bana opende ook Paris zijn eigen restaurant-club Enclave. Zijn tournees brachten hem van Oslo tot New York en van Louisiana tot Parijs. Paris heeft een verfijnde sensuele stijl ontwikkeld waarin hij Kaapverdiaanse genres als coladeira en funaná vermengt met salsa, bossa nova, samba, blues en soul. (SvdP)
(bron: wikipedia)William Richard "Bill" Frisell (Baltimore, 1951) is een Amerikaanse gitarist, componist en arrangeur.
Frisell is een van de leidende jazzgitaristen sinds eind jaren 80. Frisell maakt een eclectische vorm van progressieve rock, klassieke muziek, country, noise en meer. Een van de kenmerken van Frisell is het gebruik van effectpedalen.
Bill Frisell werd geboren in Baltimore en bracht zijn jeugd door in Denver, Colorado, waar hij klarinet speelde. Zijn interesse in gitaar werd gewekt door het beluisteren van popmuziek op de... meer
(bron: wikipedia)Zuid-Afrika
Hugh Ramopolo Masekela (Witbank, 4 april 1939) is een Zuid-Afrikaans bugelspeler, zanger en componist. Naast de bugel speelt hij de trompet en de kornet.
Masekela speelde als kind piano en zong mee met grammofoonplaten. Toen hij 14 was, zag hij de film Young Man with a Horn. Hierin speelt Kirk Douglas een rol die geïnspireerd was op jazztrompettist Bix Beiderbecke. Hierop wilde Masekela ook de trompet spelen.
Hij kreeg zijn eerste trompet van aartsbisschop Trevor Huddleston. Deze was in... meer
Mariza is geboren in Mozambique maar groeide op in Mouraria, een traditionele wijk in Lissabon. Op vijfjarige leeftijd zong Mariza al fado; haar vader leerde haar de teksten via tekeningen. Als tiener maakte ze vocale uitstapjes naar jazz, blues, gospel en Braziliaanse liederen om uiteindelijk weer bij de fado terug te keren. Mariza is een opvallende verschijning: ze is lang van gestalte, heeft gemillimeterd en geblondeerd kroeshaar en is gekleed in creaties van de Portugese ontwerper Joo Rôlo. Maar indruk maakt ze boven alles met haar bijzonder mooie stem. In 2000 ontving ze de prestigieuze jaarlijkse Best Voice of Fado-award. Haar debuutalbum Fado Em Mim (2002) werd internationaal lovend ontvangen en met de opvolger Fado Curvo (2003) heeft ze haar succes alleen nog maar vergroot.
(bron: wikipedia)Ofra Haza (Hebreeuws: עפרה חזה) (Tel Aviv, 19 november 1957 - Ramat Gan, 23 februari 2000) was een Israëlisch zangeres van Jemenitische afkomst.
Ofra Haza groeide op in de arme Hatikva-buurt van Tel Aviv, die in die tijd bijna een sloppenwijk was. Zij werd ontdekt door Bezalel Aloni, die leiding gaf aan een zingende jeugdgroep in haar wijk. Hij werd haar producer, huiscomponist en mentor tot zij vele jaren later in 1997 in het huwelijk trad.
Haza's doorbraak was met... meer
(bron: wikipedia)Mahala Raï Banda is een Roemeense band uit Boekarest.
De band bestaat uit twee generaties, enerzijds voormalige muzikanten uit het leger en anderzijds jonge muzikanten uit Clejani, bij Boekarest, (onder andere 2 zonen van Nicolae Neacșu de voorman van Taraf de Haidouks) die de traditionele zigeunermuziek, Lăutari, mengen met balkan beats.
Mahala Raï Banda breekt in 2007 door als het nummer Mahalageasca in een remix van DJ Shantel gebruikt wordt in de film Borat: Cultural Learnings of America for Make... meer
(bron: wikipedia)No Smoking Orchestra is een Bosnische rockgroep die Nele Karajlić, onder de oorspronkelijke naam Zabranjeno Pušenje (verboden te roken), in 1980 in Sarajevo oprichtte. De Joegoslavische filmmaker Emir Kusturica maakt sinds 1986 deel uit van de band. Als de oorlog uitbreekt, splitst de groep zich in tweeën. Eén deel van de bandleden houdt de oorspronkelijke naam aan en brengt nog enkele albums uit. De anderen hergroeperen zich in 1994 in Belgrado met Karajlić, Kusturica en Stribor Kusturica onder de Engelstalige... meer
Haiduks waren bandieten die eeuwenlang op de Balkan vochten tegen de Turkse bezetters maar onder de lokale bevolking vaak een Robin Hood-achtige status hadden. Het drukke Taraf De Haïdouks deelt het uithoudingsvermogen en levenslust met de haiduks en is daarom één van de meest populaire zigeunerorkesten van Europa. De groep werd begin jaren negentig in Roemenië ‘ontdekt’ door een Belgische platenbaas. Door veel te toeren werd het gezelschap, aangevoerd door vier virtuoze violisten, door steeds meer liefhebbers van zigeunermuziek opgemerkt.
Gloria Estefan begon haar carrière als leadzangeres van Miami Sound Machine, dat in de jaren tachtig enorm populair werd met dansmuziek met salsa-invloeden. Haar succesverhaal ging van daaruit verder. Estefan begon een solocarrière en experimenteerde met romantische liefdesliedjes, latinpop en zoetgevooisde Afro-Cubaanse muziek met Spaanstalige teksten. Toch ligt haar grootste kracht nog steeds in aanstekelijke, dansbare feestmuziek.
Willie Colón (New York, 1950) was één van de sleutelfiguren uit de succesvolle salsagolf van de jaren zeventig en tachtig. Aanvankelijk werkte de trombonist vooral samen met zanger Hector Lavoe. Ook was hij één van de drijvende krachten achter de Fania All-Stars. De salsa van Colón was zwaar beïnvloed door de Cubaanse dansmuziek. Zelf is hij van Puerto Ricaanse afkomst. In de jaren tachtig en negentig werkte hij vooral samen met Ruben Bladés. Colón is een icoon én spreekbuis binnen de Puertoricaanse gemeenschap van New York.
Vanaf 2003 werd Gilberto Gil (1942) letterlijk de culturele ambassadeur van Brazilië toen hij werkte als minister van Cultuur. Daarvoor had Gil er al een dertigjarige staat van dienst op zitten als gewaardeerd muzikant. In Gil’s muziek is plaats voor invloeden uit samba, sixtiesrock, reggae, folk en vooral de volksmuziek van Bahia, de provincie van Brazilië waar hij opgroeide.
Carlos Santana is een van de zeldzame gitaristen met een direct herkenbaar geluid. Zijn band Santana boekte internationale successen met een soulvolle mix van blues, rock en latin. Zijn psychedelische platen uit de jaren zestig, fusionalbums uit de jaren zeventig en popcrossovers rond 2000 zorgden ervoor dat Carlos Santana uitgroeide tot een gerespecteerde en invloedrijke artiest. Hoewel Santana hits scoorde van de late jaren zestig tot de vroege jaren tachtig, bleef hij daarna uit het zicht van het grote publiek totdat hij in 1999 een grote hit scoorde met zijn comebackalbum Supernatural. Op dit album werkte Santana samen met een nieuwe generatie popsterren die hem introduceerden bij een heel nieuw publiek.