Het opvallende vibrato van Amsterdamse zangers als Johnny Jordaan en Willy Alberti klonk in de jaren vijftig uit elke kroeg in de Jordaan. De volkse Jordanezen waren terecht fier op hun artiesten, ook al weigerden radio-omroepen deze ‘ordinaire’ muziek te draaien. Johnny Jordaan (echte naam: Johannes van Musscher) won in een 1955 de talentenjacht ‘Stem van de Jordaan’. Het eerste plaatje dat hij opnam (Bij Ons In De Jordaan) was meteen een succes. Toch zat het Johnny in zijn leven niet mee: hij groeide op in bittere armoe, verloor op negenjarige leeftijd een oog na een stoeipartij met zijn neef Carel Verbrugge (die later bekend werd onder de naam Willy Alberti), had pech in zaken en worstelde jarenlang met zijn homoseksuele gevoelens. Genoeg materiaal voor een dramaserie die in 2009 door de VPRO werd uitgezonden.
Zangeres / actrice die opgroeide in ‘het vak’, want haar moeder én grootmoeder waren beiden ook zangeres. Op haar achttiende begon ze in het ABC-Cabaret van Wim Kan en Corry Vonk. Arean speelde mee in diverse musicals en televisieseries en scoorde in 1977 een grote hit met het pessimistische Vluchten Kan Niet Meer, een duet met Frans Halsema. In 1993 wint ze een Gouden Harp en een jaar later ook een Edison. In latere jaren speelt ze in de musicals Chicago (1999) en Foxtrot (2001) en de populaire tv-serie ’t Schaap Met De Vijf Pooten.
Wim Sonneveld was een van de belangrijkste figuren van het theater en de lichte muziek in de decennia na de Tweede Wereldoorlog. Hij werd op 28 juni 1917 geboren in Utrecht. Zijn theaterdebuut maakte hij bij Louis Davids in 1936, zeven jaar later richtte hij zijn eigen cabaretgezelschap op, waar mensen als Hetty Blok, Conny Stuart en Joop Doderer deel van uitmaakten. In de jaren die volgen boekte hij successen op radio, tv, film en het theater. Ook was hij korte tijd werkzaam in Engeland, waar hij acht televisieshows voor de BBC schreef, en Hollywood, waar hij meewerkte aan enkele films.
Baanbrekend was de gedurfde manier waarop hij in de jaren zestig het Grand Gala Du Disque presenteerde, het televisieprogramma waarin de belangrijkste Nederlandse muziekonderscheiding, de Edison, werd uitgereikt. Een van de typetjes die hij daar introduceerde was Frater Venantius, waarmee hij in 1967 een grote hit scoorde. In de jaren zeventig ging hij zich steeds meer toeleggen op het zingen van luisterliedjes, waarvan het door zijn partner Friso Wiegersma geschreven Het Dorp de bekendste zou worden. 8 maart 1974 overleed hij aan de gevolgen van een hartaanval. Wim Sonneveld werd 56 jaar.
Er zijn maar weinig Nederlandse artiesten die meer charisma en energie in huis hadden dan Ramses Shaffy (1933–2009). De levenslustige liedjes die hij met zijn cabaret Shaffy Chantant zong, verwoordden het lentegevoel van de jaren zestig. De theatrale zanger / schrijver / acteur kende ook een aantal dieptepunten in zijn leven zoals zijn alcoholverslaving en een faillissement in 1970. Dat schreef hij overtuigend van zich af met nummers als We Leven Nog en Laat Me. Vanaf de jaren negentig trok Ramses zich terug uit het openbare leven, maar zijn invloed liet zich nog altijd gelden. Bekende artiesten als Maarten van Rozendaal en De Dijk zijn hoorbaar beïnvloed door Ramses.
Het verhaal van Koos Alberts leest als de tekst van een levenslied. Drie jaar na zijn doorbraak met Ik Verscheurde Je Foto valt de Amsterdamse volkszanger achter het stuur van zijn auto in slaap en rijdt tegen een boom. In een rolstoel en met aangetaste stem gaat Alberts gewoon door met optreden. De tijd van grote successen is dan echter al voorbij.
Actrice en zangeres Conny Stuart werd landelijk bekend door haar werk voor de radio als lid van het eerste cabaret van Wim Sonneveld. Ze werkte de decennia daarna in een reeks producties met een veelheid aan bekende artiesten als Kees Brusse, Albert Mol, Joop Doderer, Mary Dresselhuys, Jenny Arean en Guus Verstraete. Stuart had een speciale band met schrijfster Annie M.G. Schmidt, die teksten leverde voor het cabaret van Sonneveld. Stuart schitterde in meerdere musicals van Schmidt en componist Harry Bannink. Bekende liedjes die Stuart heeft vertolkt, zijn onder meer Herr Heinzelmann, Zeur Niet en Wat Voor Weer Zou Het Zijn In Den Haag. Ze overleed 22 augustus 2010 op 96-jarige leeftijd.
Met het album Vroeger Of Later (1974) vestigde Robert Long zijn naam als zanger van zelfgeschreven liedjes met prikkelende teksten. Zo was Long de eerste Nederlander die de homoliefde bezong en schopte hij tegen heilige huisjes als de kerk, de paus en de Evangelische Omroep. Long (echte naam: Bob Leverman, zijn artiestennaam dankt hij aan zijn lengte, 1,92 m) was in eerste instantie zanger van de Engelstalige rockband Unit Gloria, maar zijn hart lag bij het luisterlied. Begin jaren tachtig deed Long stof opwaaien met enkele controversiële theatershows, nam een paar goed verkopende platen op. In 1988 speelde hij de hoofdrol in de musical Tsjechov, waarvoor hij ook een deel van de teksten schreef. Televisiekijkers leerde hem vooral kennen als de beleefde televisiepresentator van het taalspel Tien Voor Taal.
(bron: wikipedia)Leendert (Leen) Jongewaard (Amsterdam, 30 maart 1927 – Nice, 4 juni 1996) was een Nederlands acteur en zanger die vooral bekendheid genoot door zijn optreden in de televisieseries Ja zuster, nee zuster, 't Schaep met de 5 pooten en Citroentje met suiker en door zijn vertolkingen van liedjes zoals In een rijtuigje, Op een mooie Pinksterdag en M'n opa.
Leen Jongewaard werd op 30 maart 1927 in de Amsterdamse Rozenstraat geboren als jongste in een gezin van acht jongens en... meer
(bron: wikipedia)Rijk de Gooijer (Utrecht, 17 december 1925 – Amsterdam, 2 november 2011), bij het grote publiek beter bekend als Rijk de Gooyer, was een Nederlandse acteur die tevens naam heeft gemaakt als komiek, zanger, schrijver en columnist.
De Gooyer werd geboren in een gereformeerd bakkersgezin, als helft van een twee-eiige tweeling. Hij werd als eerste geboren, voor zijn tweelingzus Ankie. Hij groeide op in zijn geboortestad Utrecht.
Deels gedreven door de vrees dat hij zijn HBS-B-diploma niet zou... meer
Liesbeth List (1941) brak door als zangeres in Shaffy Chantant, het cabaret van Ramses Shaffy. Shaffy zou als een rode draad door haar carrière lopen: samen scoorden ze een grote hit (Pastorale), ze speelden in diverse voorstellingen en beleefden samen hoogte- en dieptepunten. Naast de liedjes van Shaffy interpreteerde List ook werk van Jacques Brel, Mikis Theodorakis, Frank Boeijen en Edith Piaf. Voor de voorstelling Piaf (2008) kroop ze zelfs in de huid van de kleine Franse zangeres. List werd onder meer onderscheiden met een Edison (1971) en Gouden Harp (1988). In 2012 kondigde ze haar afscheidstournee aan.
(bron: wikipedia)Jasperina de Jong (Amsterdam, 7 januari 1938) is een Nederlands actrice, cabaretière en zangeres.
Jasperina “Pien” de Jong werd geboren op 7 januari 1938 in een arbeidersgezin in Amsterdam en woonde in haar jeugd op het Javaplein. Na haar middelbareschooltijd had ze baantjes als tandartsassistente en typiste. Haar zangstem was inmiddels in de huiselijke kring en op school al ontdekt. Ze wilde in eerste instantie balletdanseres worden en volgde vanaf haar vijftiende balletlessen. Dit werd niet wat ze ervan had... meer
(bron: wikipedia)Alexandre Joseph (Lex) Goudsmit, geboren als Alexandre Joseph Lacroix [https://nha.blob.core.windows.net/scans/BS%20Huwelijk/Amsterdam/1918/NHA_H_ASD_1918_02H_00034b.jpg] (Brussel, 15 maart 1913[https://archief.amsterdam/indexen/deeds/98533453-5f1a-56a3-e053-b784100ade19. Gearchiveerd op 30 maart 2022.] – Amsterdam, 10 december 1999) was een Nederlands acteur.
Goudsmit werd in Brussel met de Nederlandse nationaliteit geboren als Alexandre Joseph Lacroix, buitenechtelijke zoon van de rooms-katholieke Catharina Anna Maria Lacroix (1892-1981) uit Maastricht. Hij werd genoemd naar zijn grootvader van moeders zijde, Alexander Joseph Lacroix, stukadoor in Maastricht. Op 25 oktober 1916 verhuisde zijn moeder van Antwerpen... meer
(bron: wikipedia)Draaiorgel de Veronica is een Nederlands straatorgel, dat vooral bekend is geworden door Radio Veronica.
Het orgel werd tussen 1938 en 1953 gebouwd bij de orgelfabriek van Bursens in Hoboken. Tijdens de oorlog lag de bouw tijdelijk stil. Dries Neleman kocht het orgel in 1953 en bouwde het orgel verder af. Het front werd opgebouwd uit overblijfselen van een oud Mortierorgel.
In 1959 speelde het orgel een halfjaar op straat in Den Haag. Daarna speelde het orgel in de jaren... meer