De dag waarop Seiji Ozawa het traditionele Weense Nieuwjaarsconcert 2002 dirigeerde, was tevens de dag waarop talloze Euroburgers bij postagentschappen en banken in de rij stonden om verse euro’s uit de muur te trekken. De Wiener Philharmoniker was op het podium van de Musikverein daarom niet alleen omringd door de gebruikelijke bloemenzee, maar tevens door gestileerde euro-emblemen. Het was voor
… het eerst in de traditie van de nieuwjaarsconcerten dat een Japanse dirigent zich mocht uitleven in de Weense schwung. Dat de Weners dit traditionele concert graag zien als gebeurtenis van internationale allure, bleek ook uit de nieuwjaarsgroet van het orkest en de dirigent. Het leek de pauselijke zegen vanaf het plein aan de St. Pieter wel, want vanwege de internationale samenstelling van de Wiener Philharmoniker klonk de nieuwjaarsgroet in meer dan dozijn verschillende talen. Helaas niet in het Nederlands, laat staan in het Fries. Naast de gebruikelijke evergreens An der schönen, blauen Donau en de Radetzky-Marsch bevatte ook dit concert een aantal minder bekende werken, zoals de Danse Diabolique van Joseph Hellmesberger. (HJ)meer