Feitelijk kan de moderne geschiedenis worden samengevat in de ervaringen van de denkbeeldige jonge man die het platte land verruilt voor de grote stad. A Quiet City van Aaron Copland (1940) weerspiegelt de onzekerheid die geürbaniseerde bewoners 's nachts voelen. De muziek was oorspronkelijk geschreven voor een toneelstuk van Irwin Shaw, waarin een joodse jongen geplaatst wordt tegenover een arme
… man. De jongen is overdonderd door de moderniteit van de stad, maar weet desondanks voeling te houden met zijn afkomst. De arme man is een ontwortelde, voor wie de stad geen hoop meer biedt. Coplands grandioze evocatie van de nacht klinkt even onderkoeld als de neonverlichting van een verlaten ijssalon. Deze tegenstelling tussen verlies en hoop vinden we in veel van Coplands muziek: vibratoloze strijkers (even strak als een schilderij van Edward Hopper), maar ook levenskracht en ironie waarmee de 'common man' (voor wie Copland een fanfare schreef) zich uiteindelijk weet te redden. The Ultimate Aaron Copland bevat een compilatie uit het 'populistische' deel van Coplands oeuvre, waaronder de suite uit het prachtige Appalachian Spring. In al deze uitvoeringen dirigeert Copland zelf. Helaas verzuimde men te melden dat de spreker in het Lincloln Portrait niemand minder dan acteur Henry Fonda is. (HJ)meer