Igor Stravinski is de Picasso van de klassieke muziek: zoals de Spaanse kubist de wetten van perspectief en anatomie op zijn kop zette, zo plakte en knipte de kleine Rus zijn muziek aan elkaar alsof het een filmmontage betrof. Als een muzikale ekster jatte hij muzikale stijlen uit heden en verleden (De Machaut, Bach, Pergolesi, Tsjaikovsky, Webern, Russisch orthodoxe kerkmuziek, ragtime, tango). Met groot gevoel voor understatement werden deze stijlen zodanig gedemonteerd en geherstructureerd dat ze onmiskenbaar als Stravinski klonken. Stravinski brak in Parijs door met de balletten L'Oiseau de Feu, Pétrouchka en Le Sacre du Printemps. De première van het laatst genoemde ballet (1913) behoort tot de meest gedenkwaardige schandalen uit de muziekgeschiedenis. Met de rituele kracht van Les Noces (1914-1923) en de sardonische ironie van Histoire du Soldat (1918) ontwikkelde Stravinski een moderne, antiromantische stijl, die van grote invloed is geweest op Nederlandse componisten als Louis Andriessen, Otto Ketting, Klaas de Vries en Daan Manneke. (HJ)
(bron: wikipedia)Gunther Alexander Schuller (New York, 22 november 1925 – Boston, 21 juni 2015) was een Amerikaans componist, muziekpedagoog, musicoloog, dirigent, fluitist en hoornist. Zijn vader was violist in het New York Philharmonic Orchestra. Zijn ouders waren Duitse emigranten.
Schuller ging van 1938 tot 1942 op de Saint Thomas Choir School en zong daar als jongenssopraan. Privé studeerde hij dwarsfluit en hoorn. Aan de Manhattan School of Music studeerde hij muziektheorie. In 1943 speelde hij hoorn in het Ballet Theater Orchestra... meer
Karlheinz Stockhausen is een van de belangrijkste componisten van na 1945. Zijn jeugdig élan en enthousiasme (tot op late leeftijd), zijn scherpzinnigheid, vernieuwingsdrang, spiritualiteit en muzikaliteit hebben er voor gezorgd dat hij een unieke rol speelt in de muziek van de 20e eeuw. Zijn eerste lessen kreeg hij van Frank Martin, en vanaf 1951 raakte hij bevriend met vele jonge componisten zoals Pierre Boulez. Stockhausen profileerde zich als een pionier van de elektronische muziek en van de zogenaamde "seriële" compositiewijze. Van individuele klanken en toonhoogtes tot toonduren en grote structuren, alles in een stuk werd tot in detail bepaald. Hoogtepunt is 'Gruppen' (1957) voor drie orkesten. Vanaf 1977 richtte Stockhausen zich volledig op zijn mega opera-cyclus, 'Licht' (bestaande uit 7 lange opera's), in 2004 voltooid. Kenmerkend voor Stockhausens aanpak en stijl is zijn ambitie, de systematiek en klankrijkdom, het experiment en de elektronica. (TC)