Van alle Britse R&B-bands die begin jaren zestig de podia van Londen onveilig maakten waren The Animals ongetwijfeld één van de meest talentvolle. Blikvanger was zanger Eric Burdon, die met zijn majestueuze stemgeluid niet onderdeed voor de zwarte blues- en soulzangers waardoor de band zich liet inspireren. Met The House Of The Rising Sun, een prachtig bewerkte folksong, scoorde de groep zijn grootste hit. Vrij snel daarna begon het te rommelen in de gelederen van de groep, mede door een conflict over royalties. Toch wist de band nog klassieke singles als Don’t Let Me Be Misunderstood, Bring It On Home To Me en We Got To Get Out Of This Place af te leveren.
(bron: wikipedia)The Pretty Things was een Engelse rockband uit de jaren zestig en zeventig van de twintigste eeuw die in 1963 werd opgericht in Londen. De stijl was verwant aan die van The Rolling Stones.
De wortels van The Pretty Things liggen in het Sidcup Art College. Hier vormde gitarist Dick Taylor in 1962 Little Boy Blue & the Blue Boys met medestudent Keith Richards en diens kennis Mick Jagger. Na de ontmoeting van Richards en Jagger met de gitarist Brian... meer
Zoals veel Britse rockacts uit het midden van de jaren zestig, begon The Kinks als rhythm & blues groep om vervolgens een fundament te leggen voor hardrock. Als volgende stap maakte de groep albums als complete rockopera’s vol pretentieloze working class vertellingen, waarin zowel invloeden van The Beatles als Britse music hall muziek doorklonken. De bijtende sociale commentaren van Ray Davies en het primaire gitaarspel van zijn broer Dave vormden daarbij een bijzondere en invloedrijke combinatie. Het regelmatig onderbroken (vooral in Amerika uiterst succesvolle) voortbestaan van The Kinks is altijd afhankelijk gebleven van de explosieve relatie tussen de gebroeders Davies.
(bron: wikipedia)Spencer Davis Nelson Davis (Bon-y-maen nabij Swansea 17 juli 1939) is een Welshe zanger en gitarist, voornamelijk bekend als naamgever van de gelijknamige band. Naast zang en gitaar speelt hij ook piano en mondharmonica.
Davis begint met muziek als hij zes jaar oud is. Als hij zestien is verhuist hij naar Londen en werkt als ambtenaar bij de Britse Post. Gedurende die tijd begint hij te sparen voor een eigen gitaar, want hij is onder de indruk van de muziek... meer
Al vier decennia houdt Eric Clapton de erfenis van de Britse blues levend in de mainstream rock. Vanaf zijn tijd bij de Yardbirds en John Mayall, gedurende zijn periode als gitaargod bij Cream en Blind Faith en uiteindelijk ook op zijn kalmere soloalbums, bewees Clapton een van de succesvolste rockmuzikanten te zijn. Vanwege zijn supersterrenstatus als gitarist dook Clapton op naast de grootste acts van de twintigste eeuw. Zo speelde hij de solo op While My Guitar Gently Weeps van The Beatles, speelde hij mee tijdens The Bands Last Waltz en nam hij een album op met B.B. King. ‘Slowhand’ overwon veel persoonlijke tegenslagen en kan inmiddels terugkijken op een lange en productieve loopbaan.
John Mayall is de aartsvader van Britse blues. Mayall (Macclesfield 1933) was één van de eerste blanken die zich zou toeleggen op de blues en hij bleef het genre zijn hele leven trouw. Mayall vervulde een sleutelrol, want door zijn missiewerk kwam een generatie van jonge Britse muzikanten in aanraking met de blues. Deze generatie veranderde het poplandschap voorgoed. Mayall had ook een goede neus voor talent. Eric Clapton en Jack Bruce (Cream), Peter Green, Mick Fleetwood en John McVie (Fleetwood Mac) en Walter Trout leerden het vak in zijn begeleidingsband The Bluesbrakers. John Mayall treedt nog altijd veel op.
(bron: wikipedia)Nicholas Christian Hopkins, beter bekend als Nicky Hopkins (Perivale, Londen, 24 februari 1944 - Nashville, 6 september 1994), was een Engelse muzikant. Hij speelde orgel, keyboard en piano. Hopkins kreeg bekendheid door zijn sessiewerk bij The Rolling Stones, The Who, en The Kinks waarmee hij op vele hits hoorbaar is met zijn toetsenwerk.
Nicky Hopkins begon zijn muzikale carrière begin jaren zestig als pianist van de band Screaming Lord Sutch, waar ook Ritchie Blackmore (een van de latere oprichters van... meer
Rod Stewart verwierf voor het eerst bekendheid als zanger van The Jeff Beck Group, in de late jaren zestig. Vervolgens ging hij - een schorre, door soul beïnvloede zanger met gelijkwaardige porties talent en charisma - zingen bij de rauwe kroegrockers The Faces. Tegelijkertijd begon Stewart een solocarrière, die enkele decennia omvatte en waarin hij zich waagde aan folkrock, pop, disco en jazz. Uiteindelijk wist hij The Faces te overschaduwen. Hij produceerde een verbazingwekkende reeks hitssingles en platina albums. Stewarts carrière kende meer dan één comeback. In 1993 bezorgde zijn akoestische Unplugged-performance hem hernieuwde erkenning als een smaakvol liedvertolker. Tien jaar later, en met de hulp van Clive Davis, werd hij nog bekender als gelikte crooner van orkestrale jazzstandards.
(bron: wikipedia)Stuff Smith, geboren als Hezekiah Leroy Gordon Smith (Portsmouth (Ohio), 14 augustus 1909 - München, 25 september 1967) is een Amerikaans jazzviolist.
Smith werkte vanaf zijn dertiende als violist in een restaurant, waar hij merkte dat jazz meer aansloeg dan klassieke composities. Hij leerde op een eigen wijze spelen waarbij hij zich verdiepte in de swing.
Smith maakte opnamen met onder andere Oscar Peterson, Dizzy Gillespie en Fats Waller.
Categorie:Amerikaans jazzviolist meer
Het verhaal van Fleetwood Mac is er een van eindeloze wijzigingen in stijl en bezetting. In de jaren zestig waren ze, onder leiding van Peter Green en Mick Fleetwood, een van de meest originele Britse bluesbands. Later groeiden ze uit tot leveranciers van een gepolijst, meesterlijk LA popgeluid, waarmee ze in de jaren zeventig de Amerikaanse ether veroverden. Hun meest succesvolle album, Rumours uit 1977 – dat werd gemaakt door de bekendste bezetting van de groep: Fleetwood, John McVie, Christine McVie, Lindsey Buckingham en Stevie Nicks – is een van de bestverkochte albums aller tijden. Hoewel ze er nooit echt in slaagden dat succes te evenaren, bleef de band tijdens de drie decennia die volgden op onregelmatige basis toeren en platen opnemen, in verschillende samenstellingen.
(bron: wikipedia)Peter Green, geboren als Peter Allen Greenbaum (East End, Londen, 29 oktober 1946 – Canvey Island, 25 juli 2020) was een Brits gitarist, vooral bekend geworden als oprichter van Fleetwood Mac. Bekende nummers zijn "Need Your Love So Bad", "The Green Manalishi", "Albatross" en "Oh Well".
De gitaar "Greeny" (die zoals het verhaal gaat foutief uit de fabriek gewonden pick-ups bevatte) zorgen voor een sound die bij de stijl van Green past.
Op tienjarige leeftijd kreeg hij een akoestische Spaanse... meer
(bron: wikipedia)Moody/Marsden is een gitaristenduo bestaande uit Micky Moody en Bernie Marsden. Zij werden door ex-Deep Purple-zanger David Coverdale samengebracht in de allereerste bezetting van Whitesnake. Zij bleven er samen spelen van 1978 tot 1982 toen Marsden vervangen werd door Mel Galley. Ook Moody hield het na een jaar voor bekeken bij Whitesnake. Moody verscheen nog één keer naast zijn Whitesnake-broeder bij diens groep SOS waar ze samen het Whitesnake-nummer 'Come On' speelden (te horen op 'Bernie Marsden: Friday Rock Show'... meer
(bron: wikipedia)The Big Town Playboys is een zeskoppige Britse rhythm-and-blues-band, die zich bezighoudt met de Amerikaanse rhythm-and-blues uit de jaren 1940 en 1950, bijvoorbeeld van Amos Milburn en Louis Jordan. De band werd in 1984 opgericht door Andy Silvester en Ricky Cool.
Huidige bezetting
Voormalige leden
Hun songkeuze heeft betrekking op de Amerikaanse zwarte muziek uit de jaren 1950. Tot de stijlrichtingen, die ze lieten uitvloeien in hun muziek, behoren ook rockabilly en swing. De aanstekelijke dance grooves, de boogiepiano, de... meer
Gary Moore doorliep dezelfde school als veel van zijn generatiegenoten. Op zijn achtste leerde hij zijn eerste loopjes spelen en na het horen van The Beatles verdiept hij zich in de blues. Nadat hij met de groep Skid Row twee albums had uitgebracht rolde hij binnen bij Thin Lizzy. Met die groep nam hij het album Black Rose (1979) op. Moore bracht een groot aantal solo-albums met degelijke bluesrock uit, maar met Still Got The Blues (1990) raakt hij plots de jackpot en scoorde hij ook in Nederland twee top-10 hits. Moore was nog volop actief toen hij op 7 februari 2011 plotseling overleed aan de gevolgen van een hartinfarct.
