Pop als zelfstandig genre binnen de popmuziek is eigenlijk een kunstmatige categorie. Het omvat alles wat buiten de andere popsoorten valt, maar bezit daarmee toch min of meer eigen kenmerken. In pop ligt de nadruk op het liedje. Compositie, melodie en productie zijn belangrijker dan stijl en inhoud. Pop ligt goed in het gehoor en spreekt idealiter een massapubliek aan. Onder haar beoefenaars treffen we dan ook veel hitmakers aan, uiteenlopend van The Beatles tot Michael Jackson, en van Simon & Garfunkel tot de Spice Girls.
Muziek die eind jaren zeventig/begin jaren tachtig ontstaat, als synthesizers voor het eerst intensief worden gebruikt om popmuziek te maken. De synthesizermuziek die disco en krautrock als uitgangspunt neemt, wordt electro genoemd. Het vroege electrogeluid ligt aan de grondslag van de latere housevariant techno. Aan het begin van het nieuwe millenium vindt er een revival van de oude electro plaats: de electroclash. De stijlvariant waarin synthesizers worden gebruikt om traditionele popliedjes in te kleuren wordt synthipop genoemd. Bands als Spandau Ballet, Duran Duran en Culture Club combineerde synthipop met modieuze kleding en make-up en creëerden zo de substroming new romantic. Ook synthipop kreeg een flinke revival in de jaren nul met (meestal vrouwelijke) artiesten als Robyn, Lady Gaga en La Roux.
Genreoverschrijdende populaire muziek waarin het kerstfeest in al zijn facetten wordt bezongen. In vroeger tijden werd in de meeste kerstliedjes het christelijke kerstverhaal (de geboorte van het kindje Jezus) verteld. Langzaam werd onder invloed van de Amerikaanse cultuur de nadruk gelegd op de sfeer en de gebruiken rond het kerstfeest. In veel hedendaagse kerstliedjes wordt de Kerstman (Santa Claus) ten tonele gevoerd, al dan niet muzikaal begeleid door de rinkelende bellen van zijn arrenslee. Vooral in Amerika telt een artiest pas echt mee als hij minstens één kerstalbum op zijn naam heeft staan.
