Orquídeas

Pop als zelfstandig genre binnen de popmuziek is eigenlijk een kunstmatige categorie. Het omvat alles wat buiten de andere popsoorten valt, maar bezit daarmee toch min of meer eigen kenmerken. In pop ligt de nadruk op het liedje. Compositie, melodie en productie zijn belangrijker dan stijl en inhoud. Pop ligt goed in het gehoor en spreekt idealiter een massapubliek aan. Onder haar beoefenaars treffen we dan ook veel hitmakers aan, uiteenlopend van The Beatles tot Michael Jackson, en van Simon & Garfunkel tot de Spice Girls.

Moderne variant van de soul uit de jaren zestig en zeventig. Met de opkomst van sterk door producers beheerste new jack swing (later r&b) in de jaren negentig gaat de Amerikaanse zwarte vocale muziek steeds gepolijster klinken. Langzaam ontstaat een tegenstroming van zelfbewuste jonge zwarte zangers en zangeressen die hun platen bewust organisch laten klinken en met hun zangstijl terug verwijzen naar vroege voorbeelden als Marvin Gaye, Aretha Franklin, Stevie Wonder en Otis Redding. Het verbond dat neo soul rond de millenniumwisseling aangaat met beats uit hiphop wordt hiphopsoul genoemd. Belangrijke vaandeldragers van de neo soul zijn D’Angelo, Erykah Badu, John Legend en Sharon Jones.

Onder de term ‘overige talen vocaal’ wordt alle muziek verzameld die niet onder pop en niet onder volksmuziek valt. Wereldmuziek in de breedste zin van het woord dus. Vanouds werd het grootste deel van deze categorie bevolkt met artiesten uit Spanje, Italië, Portugal en Griekenland; mediterrane muziek waarmee de Nederlanders vanaf de jaren zestig op vakantie mee in aanraking kwamen. Artiesten als Julio Iglesias en Nana Mouskouri profiteerden hier optimaal van. Vanaf de jaren zeventig burgeren Caribische stijlen (salsa, zouk) langzaam in, gevolgd door Afrikaanse muziek in de jaren tachtig. Zie ook het tabblad ‘wereld’ voor een beter gesorteerd overzicht naar muziekstijl en het tabblad ‘landen’ voor uw favoriete muziekland naar keuze.