Underworld werd in de jaren tachtig opgericht als Freur en speelde toen synthipop. In de jaren negentig groeide de groep onder haar nieuwe naam uit tot één van de belangrijkste vernieuwers binnen de electronica. Hoewel de basiselementen in het geluid van Underworld goed te herkennen zijn (trance, dub, ambient en een vleugje punk) is Underworlds sound altijd meer dan de som der delen. Underworlds troefkaart is de zang van Karl Hyde. Met zijn halfgesproken halfgeschreeuwde zanglijnen klinkt hij als een maffe gospelzanger op een houseparty.
meer
De opmars van The Prodigy is niet los te zien van die van de Britse rave scene, die sinds de jaren tachtig massa’s jongeren de dansvloer op dreef. Onder de muzikale leiding van Liam Howlett wist The Prodigy de vette beats van techno te combineren met onverwachte samples, die uit dub, sixties beat en zelfs kindermuziek kwamen. In tegenstelling tot de meeste dance acts had The Prodigy een opwindende live act, met punk Keith Flint en mc Maxim Reality als blikvangers. In 1996 kwam het album The Fat Of The Land uit, met opwindende hitsingles als Firestarter en het controversiële Smack My Bitch Up. Dat jaar behoorde The Prodigy tot de grootste bands ter wereld, met een miljoenenverkoop aan albums. Met het inzakken van de populariteit van de breakbeat ging het ook neerwaarts met de carrière van The Prodigy, dat in het nieuwe millennium geen grote hits meer wist te scoren.
New Yorks trio dat met een amalgaam van funky hiphop, rock en jazz sinds het einde van de jaren negentig de hitlijsten bestormde. Voor single Scooby Snacks (1996) werden dialogen uit de hippe cultfilms van Quentin Tarentino gebruikt en samen met een stoere misdaadvideo groeide dit nummer uit tot een hit. Dit succes wist de band nooit meer te evenaren, maar de albums werden eigenlijk altijd goed verkocht. Albums als 100% Colombian (1998), Loco (2001) en Classic Fantastic (2010) gooiden in Nederland hoge ogen, zodat de Fun Lovin’ Criminals kunnen rekenen op een aardige schare fans.
Radiohead bestormde de Britpopscene in de vroege jaren negentig met hun luidruchtige, post-U2 versie van gitaarrock, met de hit Creep als eerste hoogtepunt. Vervolgens ontwikkelden zij hun schrijf- en productievaardigheden op The Bends en bereikten een iconische status met hun doorbraakalbum OK Computer. Dankzij hen werd artrock weer cool. De wispelturige groep wachtte drie jaar met een opvolger. Het werd een scherpe bocht naar links, vol ambient elektronica en aan Can refererende klankdeconstructies. Ook de daaropvolgende albums en soloprojecten gingen verder in deze richting. De verbindende factor gedurende al deze bandfases bleef de intense, wanhopige stem van Thom Yorke.
Als de ultieme rockband uit de jaren negentig smeedde Skunk Anansie rustige coupletten en knallende, pakkende refreinen aaneen met een flinke dosis bravoure. Met de nummers Weak, Hedonism en Brazen (Weep) scoorde het Engelse viertal grote hits. De groep rondom de zwarte en kale zangeres Skin viel op in het door blanke kerels gedomineerde rockwereldje. Haar ferme stem en openhartige teksten sloten hier goed bij aan. Skunk Anansie was steviger dan Britpop, maar hitgevoeliger dan menig hardrockband uit die tijd. Na een pauze van acht jaar in 2009 kwam de band terug voor een reünietour.
Band van broer en zus Bettens uit het Vlaamse Kapellen die tussen 1995 en 2003 de sterrenstatus bereikt. Albums Paradise In Me en Cocoon Crash staan hoog in de albumlijsten en de band speelt op alle podia in binnen- en buitenland. Het geluid van de band is stevig, met name door het gebruik van drie gitaristen. In 2000 verschijnt het voorlopig laatste album, Almost Happy en in 2003 stopt de band ermee. In 2010 verschijnt er plots nog een album, Echo Mountains, gevolgd door een succesvolle tour. Zowel Gert als Sarah Bettens hebben hun eigen carrière. Sarah Bettens woont al sinds jaar en dag in de Verenigde Staten en Gert werkt vanuit België, met zijn band Woodface.
(bron: wikipedia)Fools Garden is een Duitse popgroep, opgericht in 1991 onder de naam Fool's Garden (met apostrof). Ze debuteerde in 1993 met het album Once In A Blue Moon. Drie jaar later scoorde Fool's Garden een wereldhit met "Lemon Tree".
In 2003 verlieten drie leden de band, zij werden vervangen door Dirk Blümlein (bassist), Claus Müller (drummer) en Gabriel Holz (tweede gitarist). Ook werd de naam veranderd in Fools Garden (zonder apostrof).
In 2009 kwamen zij met een "best of" compilatiealbum.... meer
Bush was in 1994 het Engelse antwoord op de Amerikaanse grunge van Nirvana en Pearl Jam. De band rond zanger Gavin Rossdale bediende zich, vooral in haar beginperiode, van dezelfde stijlkenmerken als deze bands, hetgeen ze op forse kritiek in de pers kwam te staan. Na een deels gelukte samenwerking met producer Steve Albini en een korte flirt met electronische ritmes, klinkt Bush in de 21ste eeuw als een ouderwetse gitaarband en geldt de groep als één van de weinigen, die het zelfdestructieve grungetijdperk heeft overleefd. (MS)
Blur begon haar leven als de zoveelste talentvolle Britpopband, maar wist alle verwachtingen te overtreffen. Hun debuutalbum toonde dat de band een fijne neus had voor pakkende gitaarliedjes. Op de volgende drie albums wist de band uiteenlopende Britse poptradities samen te smelten tot een eclectisch geheel, en deze platen waren perfecte vehikels voor hun songschrijftalent. Op latere albums zocht Blur nadrukkelijk naar een breder muzikaal palet. Zelfs na het vertrek van gitarist Graham Coxon (hij ging solo) wist het nu de door Damon Albarn geleide Blur tot aansprekende resultaten te komen, getuige het vakkundige Think Tank uit 2003. In 2009 speelt Blur met Coxon weer een paar shows.
(bron: wikipedia)Ash is een band uit Downpatrick (County Down, Noord-Ierland), die in de beginjaren met name getypeerd werd als britpop, maar is ook wel genoemd als indie, punk, grunge en rock. In 1992 begonnen Tim Wheeler (zang, gitaar) en Mark Hamilton (bas) samen te spelen. Zij kenden elkaar van de middelbare school. Op zoek naar een drummer vroegen ze in 1994 de twee jaar oudere Rick McMurray en richtten Ash op.
Al snel na de oprichting van de band kreeg Ash... meer
In de jaren negentig groeide Oasis uit tot een fenomeen in hun thuisland Engeland. Daarmee stapte de band in de voetsporen van hun idolen The Beatles. Ook muzikaal waren de ‘Fab Four’ een belangrijke inspiratiebron, al voegde Oasis daar de stevige gitaren van The Who en de sneer van The Sex Pistols aan toe. Oasis vormde de voorhoede van de Britpop en inspireerde op haar beurt weer veel bands. Terwijl gitarist, songsmid en bandleider Noel Gallagher verschillende klassieke popsongs schreef, richtte de pers zich vooral op de tumultueuze handel en wandel van zijn jongere broer, leadzanger Liam. De constant ruziënde broers dreigden de band meerdere malen op te blazen. Ondanks al deze strubbelingen bleven de broers bij elkaar. De latere albums, geschreven in een periode van bezettingswisselingen, werden minder goed ontvangen dan de eerste twee. Desondanks werden ook van die platen miljoenen exemplaren verkocht.