De Canadese rockzangeres Alanis Morissette heeft er al een carrière als nationale tienerster op zitten als ze met haar eerste mondiale release Jagged Little Pill wereldwijd doorbreekt. Op dat album laat Morissette alle schaamte varen en schreeuwt de frustraties van zich af in soms pijnlijk intieme maar altijd pakkende songs. Er worden maar liefst vier hits (You Oughta Know, Ironic, You Learn en Hand In My Pocket) van getrokken en de plaat is de soundtrack van iedere adolescent die opgroeit in de jaren negentig. De albums die volgen kunnen het succes niet evenaren en langzaam lijkt bij Morissette het heilige vuur te verdwijnen. Haar vijfde cd Flavors Of Entanglement (2008) wordt voor kennisgeving aangenomen en alleen door haar trouwste fans aangeschaft.
John Lee Hooker was de meest oorspronkelijke van de elektrische bluesgiganten. Talloze artiesten werden geïnspireerd door zijn spookachtige muzikale minimalisme, van tijdgenoten als Slim Harpo tot navolgers als The Rolling Stones. Hooker koppelde klagelijke maar krachtige vocalen aan gedreven en percussief gitaarspel. Weinigen kunnen tippen aan de onverklaarbare erotische lading die de kern vormt van zijn beste optredens. Het gepatenteerde "boogie" ritme, waarop vrijwel ieder bluesrockband en hardrockband van de jaren zeventig zijn nummers baseerde, is min of meer uitgevonden door Hooker. Met meer dan 100 albums op talloze labels was Hooker een van de meest opgenomen bluesmannen van na de oorlog, met zijn werkgebied veelal in Detroit en Chicago. Hij bleef werken tot ver na zijn tachtigste. Hooker opende zijn eigen bluesclub in San Francisco en werd in 2000 met een Grammy for Lifetime Achievement onderscheiden. Hij overleed het jaar daarop, op 83-jarige leeftijd.
Al vier decennia houdt Eric Clapton de erfenis van de Britse blues levend in de mainstream rock. Vanaf zijn tijd bij de Yardbirds en John Mayall, gedurende zijn periode als gitaargod bij Cream en Blind Faith en uiteindelijk ook op zijn kalmere soloalbums, bewees Clapton een van de succesvolste rockmuzikanten te zijn. Vanwege zijn supersterrenstatus als gitarist dook Clapton op naast de grootste acts van de twintigste eeuw. Zo speelde hij de solo op While My Guitar Gently Weeps van The Beatles, speelde hij mee tijdens The Bands Last Waltz en nam hij een album op met B.B. King. ‘Slowhand’ overwon veel persoonlijke tegenslagen en kan inmiddels terugkijken op een lange en productieve loopbaan.
