Francis Poulenc zou zichzelf ooit getypeerd hebben als een geniaal tweederangs componist. Deze gevatte opmerking betreft dan vooral dat deel van zijn oeuvre waarin zijn stijl van componeren zo direct is, dat hij overkomt als iemand die zich onmogelijk serieus kan gedragen. Deze typering doet echter geen recht aan de hele Poulenc. Dat hij zijn uiterst plastische stijl niet uitsluitend ironisch
… gebruikte blijkt ondermeer uit het even ontroerende als huiveringwekkende slot van zijn opera "Dialogues des Carmelites", waarin een groep karmelietessen, die ten tijde van de Franse revolutie ter dood zijn veroordeeld, één voor één worden geëxecuteerd. In The Grove wordt zelfs gesteld dat Poulenc in zijn religieuze muziek niemand minder dan Messiaen evenaarde. In 1999 is het honderd jaar geleden dat Poulenc werd geboren. EMI bracht daarom vier dozen met ieder vijf cd's uit met historische en meer recente opnames. cax 6208 ("Piano & musique de chambre") bevat pianowerken en kamermuziek, gespeeld door ondermeer pianist Gabriel Tacchino, violist Frank Peter Zimmerman, fluitist Michel Debost en klarinettist Michel Portal. dax 2864 ("Melodies & chansons") bevat bijdragen van Elly Ameling, Jessey Norman, Rita Streich, Nicolai Gedda, Francois Le Roux, Gerard Souzay, Jose Van Dam en vele anderen. dbx5146 ("Concertos, musique symphonique & religieuse") bevat ondermeer het "Concerto pour piano", het "Concert champetre", het "Concerto pour orgue", "Les maries de la tour Eiffel", "Litanies a la Vierge Noire", "Gloria", "Stabat Mater" en "4 Motets pour un temps de penitence". dcx 3408 ("Oeuvres lyriques") bevat ondermeer de "Dialogues des Carmelites" (met o.a. Denise Duval en Regine Crespin), "Les marmelles de Tiresias" en "L'histoire de Babar" (met Peter Ustinov). (H.J.)_meer